Dokumentacja historyczna

1827

Sieczka (Tabella II/166)

1877

Sieczka (Zin II/141)

1889

Sieczka (SGKP X/496)

1902

Sieczka (Przew-II 153)

1928

Sieczka (KozWschWlk-2 100)

1933

Sieczka (SkBy 1523)

1952

Sieczka (UW 122)

2020

Sieczka (PRNG-1)

Formy gramatyczne

• • ‍ Sieczka
  • D. Sieczki
  • sieczecki

Pochodzenie

Sieczka

• • pol. ap. sieczka «1. drobno pocięta słoma, służąca głównie jako dodatek do paszy; 2. siekanina, rąbanina, rzeź; miejsce wysieczone»
  • równa formalnie apelatywowi
  • n. kulturowa

Zdjęcie

Sieczka - wjazd do wsi od strony Niewierszyna (zdjęcie: Dominika Grzędowska)

Wiadomości historyczne

Sieczka dawniej była wsią włościańską w powiecie opoczyńskim (gmina Owczary) nad Pilicą. Należała do parafii Podklasztor Sulejowski. Według danych z 1827 roku we wsi stał jeden dom, w 1889 roku – osiemnaście. Na początku XX wieku tereny te postanowiono zalesić. Cała wieś musiała się więc przenieść razem z zabudowaniami w inne miejsce. Mieszkańcy mogli wybrać tereny oddalone od dotychczasowej lokacji o około 10 km na południowy wschód (gmina Niewierszyn) lub okolice dzisiejszych wsi Jarosty i Kafar (powiat piotrkowski, gmina Moszczenica). Zdecydowali się na pierwszą opcję, czego początkowo żałowali ze względu na niską jakość gleb na tym terenie.

Etymologia ludowa

Oprócz pociętej słomy używanej jako pasza, sieczką nazywa się też głupstwa, brednie, mało wartościowe informacje. Mieszkańcy łączą nazwę z tym drugim (metaforycznym) znaczeniem wyrazu „sieczka” i dopuszczają możliwość, że nazwa ich miejscowości wzięła się właśnie od ich nieszczególnie rozumnych przodków, „mających sieczkę w głowie” (według Słownika wileńskiego 'mieć sieczkę w głowie' - 'mieć próżną głowę, nieporządek w głowie').

Współczesność

Współcześnie Sieczka to nadal niewielka (niecałe 500 ha) wieś sołecka położona w centralnej części gminy Aleksandrów. Należy do parafii kościoła świętych apostołów Piotra i Pawła w Dąbrowie nad Czarną. Ponad połowę powierzchni miejscowości stanowią grunty orne. Wieś leży na terenie Sulejowskiego Parku Krajobrazowego.

Źródła

KozWschWlk-2

Stanisław Kozierowski   Badania nazw topograficznych na obszarze dawnej wschodniej Wielkopolski. P-Ż i uzupełnienie, Poznań 1928 (t. 7), 100. ‍ Zobacz

PRNG-1

Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych - nazwy miejscowości, 2020. ‍ Zobacz

Przew-II

Antoni Bobiński, Józef Michał Bazewicz   Przewodnik po Królestwie Polskiem na podstawie najnowszych źródeł opracowany ... zawierający: Spis alfabetyczny miast, osad, wsi, kolonii..., II, Warszawa 1902 [brak strony 832], 153. ‍ Zobacz

SGKP

Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski (red.)   Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, 1-15, Warszawa 1880-1914, X/496. ‍ Zobacz

SkBy

Tadeusz Bystrzycki (red.)   Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorialnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl 1931-1933, 1523. ‍ Zobacz

Tabella

Tabella miast, wsi, osad, Królestwa Polskiego, z wyrażeniem ich położenia i ludności alfabetycznie ułożona w Biurze Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji, 1-2, Warszawa 1827, II/166. ‍ Zobacz

UW

Wykaz gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1 VII 1952 r., Warszawa 1952, 122. ‍ Zobacz

Wywiad 2020

Wywiad terenowy, 2020.

Zin

Izydor Zinberg   Skorowidz Królestwa Polskiego czyli Spis alfabetyczny miast, wsi, folwarków, kolonii i wszystkich nomenklatur w guberniach Królestwa Polskiego, 1-2, Warszawa 1877, II/141. ‍ Zobacz

Literatura

Aleksandrów 2020

Gmina Aleksandrów, 2020. ‍ Zobacz

SJPDor

Witold Doroszewski (red.)   Słownik języka polskiego, 1-11, Warszawa 1958-1969. ‍ Zobacz

Swil

Aleksander Zdanowicz, Michał Bohusz Szyszko et alia (red.)   Słownik języka polskiego, 1-2, Wilno 1861.

Powiązane miejscowości