Rozprza wieś nazwa miejscowa

Dokumentacja historyczna

1065
Rospir (KW I/3)
1136
Rospra (Bgn 9/26)
1552
Rosprza (ŹDzW-2 XIII/252)
1827
Rozprza (Tabella II/145)
1847
Rozprza (DzRozprzy 221)
1877
Rozprza (Zin II/115)
1888
Rozprza (SGKP IX/842)
1902
Rozprza (Przew-II 130)
1916
Rozprza (DzRozprzy 170)
1928
Rozprza (KozWschWlk-2 78)
1933
Rozprza (SkBy 1459)
1952
Rozprza (UW 97)
1983
Rozprza (DzRozprzy 160)
2020
Rozprza (PRNG-1)

Formy gramatyczne

    • Rozprza
    • D. Rozprzy
    • rozprzański, hist. rozpierski
    • rozprzanin

Pochodzenie

Rozprza
    • stp. ap. rozprza «spór sądowy; miejscowość była wczesnośrednowieczną kasztelanią, pełniła funkcje sądownicze»
    • równa formalnie apelatywowi
    • n. kulturowa

Zdjęcie

Rozprza Rynek Piastowski i Kościół Nawiedzenia NMP w Rozprzy (zdjęcie: Dominika Grzędowska)

Wiadomości historyczne

Odnalezione ślady osadnictwa w Rozprzy pochodzą z mezolitu. W IX wieku powstało tu grodzisko pierścieniowe, które w X wieku zostało spalone. Na jego miejscu stanęło kolejne, funkcjonujące w X i XI wieku. W XII wieku w Rozprzy istniały młyny, karczmy; odbywały się tam również targi. Na początku XIV wieku pożar zniszczył grodzisko, dalej rozwijała się już tylko osada targowa, która później uzyskała prawa miejskie. Od późnego średniowiecza malało jednak znaczenie administracyjne Rozprzy na rzecz dynamicznie rozwijającego się Piotrkowa. Rozprza, początkowo stanowiąca własność książecą, od XIV w. przechodzi w ręce prywatne (Jelitów). W ciągu kilku wieków wielokrotnie zmieniali się jej właściciele (pod koniec XIX należała na przykład do Ignacego Paderewskiego). Miejscowość ucierpiała podczas licznych wojen, powstań i pożarów; stopniowo traciła miejski charakter, podupadła ekonomicznie, co poskutkowało utratą praw miejskich w 1870. W 1945 ostatni właściciel Rozprzy został wywłaszczony przez władze komunistyczne.

Współczesność

Rozprza jest siedzibą administracyjną gminy o tej samej nazwie. Liczy ponad 1600 mieszkańców. W 2015 roku Rozprza obchodziła 950-lecie. Obchody zbiegły się z badaniami archeologicznymi grodziska, które poszerzyły stan wiedzy o wczesnośredniowiecznych grodziskach centralnej Polski.

Źródła

Bgn
Bulla gnieźnieńska w: Jan Rozwadowski, Bulla gnieźnieńska z roku 1136 jako najstarszy zabytek języka polskiego, Kraków 1909, s. 7-12, 1136, 9/26. Zobacz
DzRozprzy
Tomasz Matuszak, Aleksy Piasta, Maciej HubkaDzieje Rozprzy w źródłach archiwalnych. Dokumenty z zasobu Archiwum Państwowego w Piotrkowie Trybunalskim, Piotrków-Trybunalski-Rozprza 2016, 160, 170, 221. Zobacz
KW
Ignacy Zakrzewski (t. 1-4), Franciszek Piekosiński (t. 5), Antoni Gąsiorowski, Henryk Kowalewicz (t. 6), Antoni Gąsiorowski, Ryszard Walczak (t. 7), Antoni Gąsiorowski, Tomasz Jasiński (t. 8-10), Antoni Gąsiorowski, Tomasz Jasiński, Tomasz Jurek, Izabela Skierska (t. 11) wyd.Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski, 1-3, 5-11, Poznań 1877-1879 (t. 1-3), 1908 (t. 5), 1982-1993 (t. 6-10), 1999 (t. 11), I/3. Zobacz
KozWschWlk-2
Stanisław KozierowskiBadania nazw topograficznych na obszarze dawnej wschodniej Wielkopolski. P-Ż i uzupełnienie, Poznań 1928 (t. 7), 78. Zobacz
PRNG-1
Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych - nazwy miejscowości, 2020. Zobacz
Przew-II
Antoni Bobiński, Józef Michał BazewiczPrzewodnik po Królestwie Polskiem na podstawie najnowszych źródeł opracowany ... zawierający: Spis alfabetyczny miast, osad, wsi, kolonii..., II, Warszawa 1902 [brak strony 832], 130. Zobacz
SGKP
Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski (red.)   Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, 1-15, Warszawa 1880-1914, IX/842. Zobacz
SkBy
Tadeusz Bystrzycki (red.)   Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorialnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl 1931-1933, 1459. Zobacz
Tabella
Tabella miast, wsi, osad, Królestwa Polskiego, z wyrażeniem ich położenia i ludności alfabetycznie ułożona w Biurze Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji, 1-2, Warszawa 1827, II/145. Zobacz
UW
Wykaz gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1 VII 1952 r., Warszawa 1952, 97. Zobacz
Zin
Izydor ZinbergSkorowidz Królestwa Polskiego czyli Spis alfabetyczny miast, wsi, folwarków, kolonii i wszystkich nomenklatur w guberniach Królestwa Polskiego, 1-2, Warszawa 1877, II/115. Zobacz
Łaziński 2007
Marek Łaziński (red.)   Słownik nazw miejscowości i mieszkańców z odmianą i poradami językowymi, Warszawa 2007, 260.
ŹDzW-2
Pawiński AdolfPolska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. Tom 2. Wielkopolska, Źródła dziejowe, XIII, Warszawa 1883, XIII/252. Zobacz

Literatura

Kulesza 1999
Mariusz KuleszaRozplanowania wczesnomiejskich osad targowych na obszarze Polski Środkowej (dawna ziemia łęczycko-sieradzka), „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica” 2, 1999, s. 71-95. Zobacz
Rozprza
Gmina Rozprza, 2020. Zobacz
Sstp
Stanisław Urbańczyk (red.)   Słownik staropolski, 1-11, Wrocław–Warszawa–Kraków 1953-2002, VIII/2. Zobacz
Szyszka 2007
Janusz SzyszkaGród w Rozprzy i najdawniejsza struktura własnościowa opola rozpierskiego, „Roczniki Historyczne” 73 2007, s. 57-81. Zobacz

Powiązane miejscowości

autor: Dominika Grzędowska, redaktor: Wanda Decyk-Zięba   ·   hasło udostępnione
Położenie
woj. łódzkie
powiat piotrkowski
gmina Rozprza