Dokumentacja historyczna
-
1185
-
Partici (Płoc I/7
·
NMPol I/76)
-
1390
-
Barcicze (SHGMzKart
·
NMPol I/76)
-
1432
-
Barczicze (MkM II/504
·
NMPol I/76)
-
1578
-
Barczicze (ŹDzMaz XVI/408
·
NMPol I/76)
-
1783
-
Barczyce (NMPol I/76)
-
1827
-
Barcice (Tabella I/11
·
NMPol I/76)
-
1880
-
Barcice (SGKP I/106
·
NMPol I/76)
-
1971
-
Barcice (UN 149,18
·
NMPol I/76)
-
2012
-
Barcice (WUNM)
Formy gramatyczne
-
-
Barcice
- D. Barcic
- barcicki
- barciczanin, lok. barciczak
Pochodzenie
-
Barcice
-
-
-
stp.
n. os.
Bart, Barta
«barta 'topór', bart 'część zbroi chroniąca brodę i szyję'»
- derywowana od nazwy osobowej
- n. patronimiczna
- formant -ice
Zdjęcie
Zabytkowy kościół w Barcicach oraz dzwonnica z XVIII wieku. (Zdjęcie: Karolina Mickiewicz)
Wiadomości historyczne
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z XII wieku. Barcice są położone nad Bugiem.
Współczesność
W Barcicach znajduje się zabytkowy kościół z drugiej połowy XVIII wieku, z tego samego okresu pochodzi kapliczka stojąca przed nim. Obok kościoła znajduje się dzwonnica pochodząca z 1768 roku. Parafia pw. św. Stanisława Biskupa Męczennika w Barcicach ma siedzibę w Somiance. W 2011 roku liczb mieszkańców wsi wynosiła 204 osoby.
Źródła
-
MkM
- Aleksander Włodarski (wyd.)
Metryka Księstwa Mazowieckiego z XV-XVI wieku,
1-2,
Warszawa 1918, 1930,
II/504, .
-
PRNG-1
- Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych - nazwy miejscowości,
2020.
Zobacz
-
Płoc
- Zbiór dokumentów i listów miasta Płocka,
1-2,
Warszawa 1975-1987,
I/7, .
-
SGKP
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski (red.)
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich,
1-15,
Warszawa 1880-1914,
I/106, .
Zobacz
-
SHGMzKart
- Kartoteka Słownika historyczno-geograficznego Mazowsza w średniowieczu (Instytut Historii PAN),
2010-2014.
Zobacz
-
SHGMzKart
- Kartoteka Słownika historyczno-geograficznego Mazowsza w średniowieczu (Instytut Historii PAN),
2010-2014.
Zobacz
-
Tabella
- Tabella miast, wsi, osad, Królestwa Polskiego, z wyrażeniem ich położenia i ludności alfabetycznie ułożona w Biurze Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji,
1-2,
Warszawa 1827,
I/11, .
Zobacz
-
UN
- Witold Taszycki (red.)
Urzędowe nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych: Nr 12, Powiat oświęcimski, województwo krakowskie; Nr 23, Powiat kielecki i powiaty miejsckie Kielce i Skarżysko-Kamienna, województwo kieleckie; Nr 37, Miasto stołeczne Warszawa; Nr 40, Powiat brzeziński, województwo łódzkie; Nr 128, Powiat łosicki, województwo warszawskie; Nr 131, Powiat mławski, województwo warszawskie; Nr 136, Powiat piaseczyński, województwo warszawskie; Nr 149, Powiat wyszkowski, województwo warszawskie,
1-197 (12, 23, 37, 40, 128, 131, 136, 149),
Warszawa 1963- 1972 (1964 (12, 37), 1966 (23), 1974 (40), 1971 (128), 1972 (131), 1972 (149),
149, 18, Nr 149, Powiat wyszkowski województwo warszawskie, Warszawa 1972.
Zobacz
-
WUNM
- Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części 2012,
2012.
Zobacz
-
Wywiad 2019
- Wywiad terenowy,
2019.
-
Łaziński 2007
- Marek Łaziński (red.)
Słownik nazw miejscowości i mieszkańców z odmianą i poradami językowymi,
Warszawa 2007,
4.
-
ŹDzMaz
- Adolf Pawiński
Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. Tom 5. Mazowsze, Źródła dziejowe,
XVI,
Warszawa 1895,
XVI/408, .
Zobacz
Literatura
-
HGS
- Historia Gminy Somianka,
2019.
Zobacz
-
NMPol
- Kazimierz Rymut (t. 1-7), Kazimierz Rymut, Barbara Czopek-Kopciuch (t. 8-9), Kazimierz Rymut, Barbara Czopek-Kopciuch, Urszula Bijak (t. 10-13) (red.)
Nazwy miejscowe Polski. Historia - pochodzenie - zmiany,
1-13,
Kraków 1996-2016,
I/76.
Zobacz
-
Polska w liczbach
- Portal Polska w liczbach,
2019.
Zobacz
-
SEMot
- Aleksandra Cieślikowa, Maria Malec, Kazimierz Rymut (red.)
Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych,
cz. 1-7,
cz. 1, Odapelatywne nazwy osobowe, opr. Aleksandra Cieślikowa przy współudziale: Janiny Szymowej i Kazimierza Rymuta, cz. 2, Nazwy osobowe pochodzenia chrześcijańskiego, oprac. Maria Malec, cz. 3, Odmiejscowe nazwy osobowe, opr. Zofia Kaleta przy współudziale Elżbiety Supranowicz i Janiny Szymowej, cz. 4, Nazwy osobowe pochodzące od etników, opr. Elżbieta Supranowicz, cz. 5, Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Zygmunt Klimek, cz. 6, Nazwy heraldyczne, opr. Maria Bobowska-Kowalska, cz. 7, Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii, red. Aleksandra Cieślikowa, Kraków 1995-2002,
I/5.
Zobacz
-
SSNO
- Witold Taszycki (red.)
Słownik staropolskich nazw osobowych,
1-7,
Wrocław 1965–1987,
I/95.
Zobacz
Powiązane miejscowości
autor:
Karolina Mickiewicz,
redaktor:
Wanda Decyk-Zięba
· hasło udostępnione